کاش از قلبم به قلبش راه داشت / کاش زهرا هم زیارتگاه داشت
کاش از شوقم چنان مرغ سحر / می زدم گرد مزارش بال و پر
می شنیدم ناله های غربتش / می پریدم تا کنار تربتش . . .
یتیمان جز دو چشم تر ندارند / به غیر از خاک غم بر سر ندارند
چو مادر مرده ها باید فغان کرد / که طفلان علی مادر ندارند . . .
عمریست رهین منت زهرائیم
مشهور شده به عزت زهرائیم
مُردیم اگر به قبر ما بنویسید
ماپیر غلام حضرت زهرائیم . . .
آنان که بر این خانه هجوم آوردند / در خاک نهال کینه را پروردند
در کعبه علی شکسته بتها شان را / اکنون به در خانه تلافی کردند . . .
دل از غم فاطمه توان دارد ، نه / و ز تربتِ او کسی نشان دارد ، نه
آن تربتِ گمگشته به بَر ، زوّاری / جز مهدی صاحب الزمان دارد ، نه . . .
یا علی جان تربت زهرا کجاست؟ / یادگار غربت زهرا کجاست؟
تا ز نورش دیده را روشن کنم / بر مزارش شعله ها بر تن کنم . .
چو می اُفتد به چشمم گاهواره
نفس می گردد از غم پُر شماره
الهی کاش محسن در برم بود
نمی شد قلبم از کین پاره پاره . .
غرقاب غمم دگر مرا ساحل نیست / جز اشک فراق دیگرم حاصل نیست
ای مرگ بیا!که زندگی کردن من / بی فاطمه جز خوردن خون دل نیست
در جهان تا زنده ام گویم ثنای فاطمه /
دست حاجت می برم سوی خدای فاطمه
گر برای درد بی درمان مداوا طالبی /
رایگان درمان کند دارالشفای فاطمه . . .
ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم
مامور برای خدمت زهرائیم
روزی که تمام خلق حیران هستند
ما منتظر شفاعت زهرائیم
چه حالی داده دل را دست مادر / که می شستی زدنیا دست مادر
از آن سیلی مگر چشمت نمی دید / که می جستی مرا با دست مادر . . .
در ظلمت شب شهاب را می شستند /آیینه افتاب را می شستند
در چشمه خون چکان چشمان علی / پیمانه نور ناب را می شستند . . .
آه زهرا تا ابد جاری بود / دست مولا تشنه یاری بود
چون علی شد بی کس و بی هم نفس /
گفت یا زینب به فریادم برس . . .
رفتی تو و زینبت ز غم می سوزد
آتش ز نوایش به دلم افروزد
این خانه عزاخانه شود بار دگر
هر گاه نگاه خود به در می دوزد . . .
ای تاج سر عالم و آدم زهرا /
از کودکی ام دل به تو دادم زهرا
آن روز که من هستم و تاریکی قبر /
جان حسنت برس به دادم زهرا . . .
الهی داد از این دل داد از این دل / کنار قبر زهرا کرده منزل
بگو زهرا زجا خیزد ببیند / که اشک دیده کرد خاک او گل . . .
بی تو با شمع علی تا به سحر می سوزد
شمع می میرد و او بار دگر می سوزد
یک نفر مثل درختان سپیدار بلند
در خیالش همه شب بین دو در می سوزد . . .
هرچه باشد من نمک پرورده ام /
دل به عشق فاطمه خوش کرده ام
حج من بی فاطمه بی حاصل است /
فاطمه حلال صدها مشکل است . . .
الا طلیعه ی کوثر سفر بس است بیا /
غروب غربت مادر سفر بس است بیا
بیا که چشم به راهت نشسته خاک بقیع /
به جان فاطمه دیگر سفر بس است بیا
فرزند آن بشکسته پهلو خواهد آمد /
با رمز یاالله و یا هو خواهد آمد
والفجر یعنی شیعیان وقتی نمانده /
با ذو الجناح و ذوالفقار، او خواهد آمد
پیغمبری که عمری غمخوار امتش بود /
روی کبود زهرا (س) اجر نبوتش بود؟
هر سینه که دوستدار زهراست /
آشفته و بی قرار زهراست
گنجینه ی هفت آسمان ها /
در سینه ی خون نگار زهراست
از شرح کرامتش همین بس /
عالم همه وامدار زهراست . . .
در حریم فاطمیّه مرغ دل پر می زند /
ناله از مظلومی زهرای اطهر می زند . . .
سوز دل سیاهم دیگر اثر ندارد /
بس که گناه کردم اشکم ثمر ندارد
ای کاش قبل مردن یار از سفر بیاید /
او عزم انتقام زهرا مگر ندارد . . .
چرا شب غم ما را سحر نمی آید /
چرا ز یوسف زهرا خبر نمی آید
عزیز فاطمه! یکدم بیا به محفل ما /
مگر به مجلس مادر، پسر نمی آید . . .
تو را از جان و دل باشم خریدار /
بیا ای یوسف زهرا به بازار
بیا و انتقام مادر خویش /
بگیر از دشمن بد اختر خویش
از آنهایی که حقش غصب کردند /
عدو را جای حیدر نصب کردند
خدایا دل نازنین زهرای اطهر را بواسطه ی ظهور فرزندش شاد بگردان . . .
عادت به روضه کرده دلم روضه خوان کجاست
صاحب عزای فاطمه، آن بی نشان کجاست
قربان اشک روز و شب چشم خسته ات
مولا فدای مادر پهلو شکســــته ات
حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود
خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود
ای که بستی راه را در کوچه ها بر فاطمه
گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود
در حریم فاطمیه مرغ دل پر میزند
ناله از مظلومی زهرای اطهر میزند
السلام علیک یا فاطمة الزهرا . . .
جاهلان خیال بافتند / فرق شیعه را شکافتند
زخم شیعه را نمک زدند / قفل بر در فدک زدند
تاب دیدنت نداشتند / داغ بر دلت گذاشتند
تیر و قلب عاشق آه آه / سیلی و شقایق آه آه
حضرت فاطمه (س) :
خداوند امر به معروف را برای اصلاح مردم قرار داد
شهادت زهرای اطهر تسلیت باد . .
ای بتول پاک السلام / قلب چاک السلام
حاصل جوانی علی / مه ارغوانی علی
لحظه ای درنگ کن بمان / وقت ناتوانی علی
بی تو سر بلند میکنند / دشمنان جانی علی
بی تو سجده میکند به خاک / روح آسمانی علی
یا علی خرابم از غمت / سوختم کبابم از غمت
زخم کهنه را نمک زدند / همسر تو را کتک زدند . . .
ای تو مهراب فاطمه / اسوه ی حجاب فاطمه
یاس پرپر علی بمان / سایه سر علی بمان
قوت دل علی نرو / از مقابل علی نرو . . .
مرو مادر دلم طاقت نداره / دلم بعد از تو خیلی بی قراره
مگه بابام علی شب های بی تو / سرم رو روی زانوهاش بذاره
منم زینب که بی دلدار مانده ست
به قلبم خون به چشمم خار مانده است
نگاهم خیره میماند همیشه
به آن خونی که به دیوار مانده است . . .
الا ای چاه یارم را گرفتند / گلم ، باغم ، بهارم را گرفتند
میان کوچه ها با ضرب سیلی / همه دار و ندارم را گرفتند . . .
ناموس خدا ، دخت نبی ، همسر حیدر
ام الحسین ، شافعه ی خلق به محشر
این غم نرود از نظر ما که ز کین شد
نیلی رخت از سیلی آن شوم بد اختر
یا رب تو غذابش بنما بیشتر از پیش
آنکس که به پهلوی وی از کینه زدی در
بریزم اشک غم ، از دیده بر رخسار مادر جان
بنالم در عزایت بادل افکار مادر جان
یه یاد آرم از آن ساعت که با پهلوی بشکسته
کشیدی ناله در بین در و دیوار مادر جان
از آن غصب فدک وز بردن حیدر سوی مسجد
مرا دیگر نباشد طاقت گفتار مادر جان . . .
گل من که رنگش نیلی نبود /
جواب محبت که سیلی نبود . . .
خدایا به سوز دل مولا علی
و به پهلوی بشکسته ی زهرای مرضیه
قَسمت می دهیم که فرج منتقم شان را برسانی .. آمین
سرفصل کتاب آفرینش زهراست
روح ادب وکمال و بینش زهراست
روزی که گشایند در باغ بهشت
مسئول گزینش و پذیرش زهراست
گرچه مظلومی مولا سندی معتبر است
این سند ثابت و امضا شده با میخ در است.
بانو نمی یابیمت ، اما کنار تو گریه مرسوم است ،
مگر می توان پهلوی تو بود و شکسته نبود .
نام خود را خصم ، داغ ننگ زد / دید بار شیشه داری ، سنگ زد
باد پاییزی اگر برگ خزان را می برد
مهر زهرا هم گناه شیعیان را می برد . . .
تا که پرسیدم ز منطق، عشق چیست
در جوابم اینچنین گفت و گریست
لیلی ومجنون همه افسانه اند
عشق تفسیری ز زهرا وعلیست
یا علی رفتم بقیع اما چه سود /
هر چه گشتم فاطمه آنجا نبود
یا علی قبر پرستویت کجاست /
آن گل صدبرگ خوشبویت کجاست
هر چه باشد من نمک پرورده ام /
دل به عشق فاطمه خوش کرده ام
از فاطمه اکتفا به نامش نکنید /
نشناخته توصیف مقامش نکنید
هر کس که در او محبت زهرا نیست /
علامه اگر هست سلامش نکنید. ..
بر عالمیان رحمت رحمان زهراست
در هر دو جهان سرور نسوان زهراست
نوری که دهد شاخه طوبی از اوست
کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست
اللهم صل علی فاطمه و ابیها
و بعلها و بنیها و سر مستودع فیها
به عدد ما احاط به علمک
بر حاشیه برگ شقایق بنویسید /
گل تاب فشار در و دیوار ندارد . ..
حضرت زهرا (س) فرمود:
خدایا مرا فارغ کن که تمام توجه ام
به آن باشد که برای آن خلق شده ام.
نیکی به پدر و مادر، موجب ایمنی از خشم الهی است .
حضرت زهرا (س)
لطفا" شما هم پیامک هاتون رو در خصوص این مطلب با دیگران در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
![[تصویر: masoomin.gif]](http://www.tebyan-babol.ir/userdata/picture/masoomin.gif)
